EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing, en is een effectief bewezen behandelmethode om nare ervaringen te verwerken. Het geheugennetwerk wat opgeslagen zit in het brein en geactiveerd wordt door een gebeurtenis of stimulus wordt dan alsnog verwerkt en de emotionele lading in dit netwerk geneutraliseerd.
Het is een kortdurende, geprotocolleerde en cliëntgerichte behandelmethode voor trauma gerelateerde angstklachten. Dit zijn klachten die zijn ontstaan als direct gevolg van een concrete, akelige gebeurtenis, waarbij het denken aan deze gebeurtenis nog steeds een emotionele reactie oproept, en waarbij een causale relatie tussen deze ervaring en de huidige symptomatologie (bijv. angstklachten, somberheid, herbelevingen, slaapproblemen) aannemelijk is. EMDR kan naast PTSS en angstklachten ook gebruik worden voor chronische pijnproblemen en bij ouderen waarbij door de dementie angstbelevingen uit het verleden naar boven komen

Het neuropsychologisch onderzoek wordt ingezet om in kaart te brengen welke cognitieve functies ( hersenfuncties en denkprocessen) goed en minder goed functioneren. Hierbij kan gedacht worden naar onderzoek naar het geheugen, concentratie, organisatievermogen van het brein, ontremming en de samenhang tussen alles. Wanneer deze analyse is gemaakt kan een beter beeld worden geschetst over waar iemand staat qua brein functioneren, welk beeld er mogelijk speelt, maar vooral waarop ingezet kan worden qua behandeling en benadering. Even als voorbeeld, geheugenklachten kunnen een zeer verscheidene oorzaken hebben, zoals door een CVA, maar ook dat men denkt aan een dementie, terwijl er een depressie speelt. Door een depressie, is het tempo waarmee informatie verwerkt door het brein minder sterk aanwezig, waardoor het sneller vol is en dus geen informatie meer opslaat en daardoor geheugenproblemen ontstaan. Het is van belang dit goed te onderzoeken daar de behandeling voor depressie een andere insteek vergt dan bij overige onderliggende oorzaken. Ook wordt het ingezet om te kijken welke sterke cognitieve functies mensen bezitten waar men op kan varen ter compensatie van andere vaardigheden en om te kijken welke beste passende revalidatie strategieën en technieken geadviseerd en aangeleerd kunnen worden.

Deze therapie begint steeds met het eind voor ogen. Wat wil je cliënt bereiken, waar wordt hij blij van? Als therapeut maak je gebruik van de wondervraag, uitzonderingen en schaalvragen. Steeds ben je nieuwsgierig en respectvol.

De cliënt is bepalend voor het succes van oplossingsgerichte therapie. Jij helpt hem zijn kracht naar boven te halen en te concretiseren.

Oplossingsgerichte therapie is goed te combineren met andere, meer probleemgerichte therapieën als gedragstherapie en EMDR.

Therapeuten die werken volgens de theorie van probleemoplossende therapie zijn ervan overtuigd dat het niet nodig is om te begrijpen hoe een klacht is ontstaan. In plaats van zich te verdiepen in het probleem, verdiept probleemoplossende therapie zich in mogelijke oplossingen. De cliënt wordt vanaf het begin aangemoedigd zich te concentreren op de nu nog denkbeeldige situatie waarin het probleem is opgelost. Daarbij gaat men ervan uit dat de cliënt de oplossing onbewust al in zich heeft, namelijk in de vorm van uitzonderingen op het probleem. Geen enkel probleem is namelijk constant aanwezig. In oplossingsgerichte therapie concentreert de cliënt zich op de situaties waarin het probleem zich niet voordoet, of minder op de voorgrond treedt.

De cliënt bepaalt zelf het doel van de therapie. Om dit doel te bereiken richt oplossingsgerichte therapie zich enkel op het verleden wanneer het om successen van de cliënt gaat. In elk ander geval ligt de focus van oplossingsgerichte therapie op het heden en de toekomst. Men let niet op de klacht van de cliënt, maar op hetgeen de cliënt al goed doet. Hierbij wordt er ingezet op snelle resultaten. Dit is goed voor het moreel van de cliënt, die op deze manier geprikkeld wordt om gemotiveerd en ondernemend te blijven.

ACT leert je een zachtaardige houding aan te nemen t.o.v. alles wat je denkt, voelt en ervaart, terwijl je tegelijkertijd op weg gaat om je doelen en dromen te verwezenlijken. ACT is bruikbaar bij een veelheid aan psychische problemen, in verschillende settings. ACT heeft bijvoorbeeld een prominente plek ingenomen bij de behandeling van chronische pijn, en wordt succesvol gebruikt bij de behandeling van depressie en diverse angst-stoornissen. ACT is tevens als trainingsvorm zeer goed bruikbaar voor verdere persoonlijke ontwikkeling.

ACT staat voor Acceptance and Commitment Therapy, een nieuwe vorm van Gedragstherapie. Binnen ACT leren cliënten om het zinloze gevecht met vervelende gedachten, emoties en lichamelijke sensaties te staken. Hierdoor zijn cliënten in staat om hun aandacht te richten op de dingen die ze werkelijk belangrijk vinden in het leven (waarden). De kern van ACT is de filosofie dat het vechten tegen onvermijdelijke omstandigheden uiteindelijk ten koste gaat van een vitaal en waardevol leven.

De focus van ACT ligt op het vergroten van de psychologische flexibiliteit. Deze is gestoeld op zes kernprocessen: Mindfulness, Acceptatie, Zelf als context, Defusie, Waarden en Toegewijde actie. In het kort betekenen deze technieken:

– Acceptatie: Het actief uitnodigen van vervelende gedachten, gevoelens en omstandigheden.
– Defusie: Loskomen van je gedachten, zodat deze je minder snel zullen raken.
– Zelf als Context: Een andere, meer flexibele relatie met jezelf creëren.
– Hier en Nu: In contact komen met het hier en nu.
– Waarden: Ontdekken wat je werkelijk belangrijk vindt in het leven.
– Toegewijd Handelen: Dingen gaan ondernemen op basis van je waarden.